Wist je dat ik vorige maand begonnen ben met een podcast?! Hierin geef ik informatie maar vooral ook tips. Mocht je nieuwsgierig zijn zoek me maar eens op op Spotify “Sterk met Carolien”. Super leuk als je laat weten wat je ervan vind en mocht je zelf nou zoiets hebben van ik loop hier tegen aan en kan je daar wat over vertellen, stuur me dan gerust en bericht, wie weet neem ik dat onderwerp in de volgende podcast mee.Maar genoeg daarover. Vorige keer schreef ik iets over emoties en het ontkennen daarvan. Dat is vaak iets wat we onbewust doen. Hoe is dat bij jullie gegaan afgelopen maand? Valt dat wel mee of heb je jezelf toch wel een paar keer erop “betrapt” in de haast van alledaags?
Geen vragen stellen
Vandaag wil ik de tip verder uitlichten over niet te veel vragen stellen. Als ouder ben je snel geneigd om veel te willen vragen, maar doe dat eens niet. Hu? Ja, dat lees je goed. Weet dat als je kind iets wil vertellen hij dat echt doet en juist door niet een hele vragenlijst af te vuren, hoe goed bedoelt ook, zal je merken dat hij veel meer uit zichzelf gaat vertellen. Eerder gaf ik deze tip al in de 6 tips voor thuis. Vandaag ga ik er wat dieper op in.
Mag ik dan helemaal niks meer vragen kreeg ik van een ouder terug? Je mag zeker vragen stellen en interesse tonen. Let daarbij alleen wel op het effect van je vragen. Geeft je kind geen antwoord, of een kort “goed”, dat zegt hij eigenlijk: “laat me met rust” ik heb even geen zin om te praten.
Sommige kinderen gaan juist meer vertellen als er niet zo veel wordt gevraagd. Probeer vragen als “was het leuk op school”, “was het spelen gezellig” of “ging je toets goed” in ieder geval te vermijden. Bij deze vragen kan je kind druk ervaren: hij voelt misschien dat hij je teleurstelt als hij het niet leuk vond of als hij het gevoel heeft dat het niet goed is gegaan. Een alternatief als: wat fijn je weer te zien of wil je wat vertellen over het spelen of de toets? Het klinkt misschien overdreven, maar probeer maar eens. Je zult merken dat door het net iets anders te verwoorden je veel meer hoort.
Wat als mijn kind niks zegt?
Kinderen kiezen namelijk ook zelf waarover ze willen praten, op hun moment. Is je kind geen prater, dan kun je hem aanmoedigen door een vraag te stellen tijdens het eten of bij het naar bed gaan. Zoals: wat was het allerleukste/ aller stomste/ aller grappigste wat je vandaag hebt meegemaakt. En doe dan zelf ook mee!
Zegt je kind niks, accepteer dat dan. Vertel eventueel wat je zelf hebt meegemaakt en ga niet lopen trekken, dat werkt averechts. Vermoed je dat er iets aan de hand is, dan kun je zeggen: ik merk dat iets je dwarszit, ik hoor graag van je wat dat is. Zodra jij er klaar voor bent om me dat te vertellen, ben ik er voor je.
Zorgen maken
Blijft je kind echter niks zeggen en ga je je steeds meer zorgen maken? In mijn coaching met behulp van paarden zijn we actief bezig en zitten we niet aan tafel. Dit maakt dat kinderen veel makkelijker praten. Dus maak je je zorgen en heb je al van alles geprobeerd? Neem dan eens vrijblijvend contact met mij op, wellicht heb ik nog een tip of om de mogelijkheden voor begeleiding te bespreken.
En voor meer tips en informatie ga naar mijn podcast: Sterk met Carolien
